Ṭābati l-haḍara
طَابَتِ أَلْخَضَرَة صَفَتِ أَلنَّظَرَة
جَاءَتِ أَلْبُشْرَى يَا عَيْنِي لِأَهْلِ اللّٰهِ
١
قَامُوْا سُكَارَى لِذِي أَلْبِشَارَة
جَعْلُوْا عِمَارَة يَا عَيْنِيْ شُكْراً لِلَّهِ
٢
حَتَّى قَدْ ظَنَّ مَنْ لَيْسَ مِنَّا
أَنَّ جُنِنَّا يَاعَيْنِيْ بِحُبِّ اللّٰهِ
ṭābati l-khaḍara ṣafati n-naẓara
jā’ati l-bushra yā ᶜaynī li-ahli-llāhi
1
qāmū sukāra li-dhi l-bishāra
jaᶜlū ᶜimāra yā ᶜaynī shukra li-llāhi
2
ḥatta qad ẓanna man laysa minnā
anna juninnā yā ᶜaynī bi-ḥubbi-llāhi
